48 VRIJZINNIG-RADICALE STELLINGEN terug

 

HOLLAND

 

 

1. Nederlanders wachten vanachter hun dijken op de komst van de zond­vloed. De burgers zijn bang, de zee glim­lacht.

 

2. De wildgroei van het verzekeringswezen, de verkeers­veilig­heid en de vergro­ting van de politiekorpsen kan de diep gewortelde angst niet wegnemen. De Nederlander weet het zeker: "De zondvloed komt. Wacht zwijgend met gebo­gen hoofd en aanvaard uw lot".

 

3. Nederland is een land van dijken, Aegon verzekerin­gen en burger­wachten.

 

4. In Nederland is god dood. Men aanbidt nu zijn lijk.

 

5. De terechtstelling van Oldenbarneveldt in 1619 en het poli­tieke overlij­den van Den Uyl, bleek een herha­ling van de ges­chiedenis. De rekkelijken raakten wederom hun hoofd kwijt.

 

6. Het Nederlandse politieke landschap kent een eeuwenoude tegen­stel­ling, die tussen de rekkelijken en preciesen.

 

 

 

DEMOCRATIE

 

 

7. De oligarchie heeft de parlementaire democratie gebaard.

De parlementaire democratie dient nu de referendumdemo­cratie het leven te schenken.

 

8. Nederlandse media zijn niet geïnteresseerd in inhoude­lijke ar­gumen­tatie, des te meer in vlot geschreven stukjes.

 

9. Nederlandse media neutraliseren of verdringen afwijkende posities. Het resultaat is een dagelijkse schuimtaart.

 

10. Nederlandse media falen in het organiseren van een maat­schap­pelijk debat.

 

11.Nederland is geen land van debaters, maar van ijverige leerlin­gen en cynische schoolmees­ters.

 

12.De mediakoning betovert de wereld, de politicus is zijn lakei.

 

13. Het politieke debat is vertechnocratiseerd. De politici blijken te falen in het radicaal formuleren van politie­ke vraags­tukken.

 

14. Nederlandse politici kunnen niet spreken. Wanneer ze leren spre­ken zal blijken dat ze niets te zeggen hebben.

 

15. Progressie in partijcultuur is mogelijk door het af­schaf­fen van de partij- en fractiediscipline.

 

16. In het parlementarisme mag het volk meepraten en neemt de poli­tieke klasse de besluiten. In een basisdemocratie mag de poli­tieke klasse meepraten en neemt het volk de besluiten.

 

17. De ontwikkeling van het maatschappelijk debat en de emancipa­tie van de burger vragen om de invoering van een basisdemo­cratie.

 

18. Het slagen van een referendum is niet afhankelijk van het op­komst­per­centage, maar van de vitaliteit van het maatschap­pe­lijk debat en de motivatie van de deelnemers.

 

19. Het cynisme in de politieke cultuur blokkeert het debat over basis­de­mocrati­sche opties.

 

 

 

ARBEID

 

 

20. Het calvinistische arbeidsethos verbiedt de ontwikkeling van een emanci­patoi­re arbeidsopvatting.

 

21. Dat Nederland ziek is, komt omdat de politieke verbeel­dings­kracht is afge­knepen.

 

22. Het onbehagen in de Liberale schaarste-ideologie zorgt ervoor dat we de welvaart niet als over­vloed mogen begrijpen.

 

23. Het arbeidssysteem kent geen onderscholing, maar over­scho­ling.

 

24. De fictie van onderscholing wordt in stand gehouden door de diploma-inflatie.

 

25. De ziekte in de Nederlandse economie ligt in haar spaar­overs­chot.

 

26. De Nederlandse economie loopt achterop in Europa, omdat de risico­dragende ondernemers in de tang zitten van ri­sicoloze kapi­taal­verschaf­fers.

 

 

 

VEILIGHEID

 

27. Er bestaat geen veiligheidsprobleem, maar een veilig­heidsob­sessie met groeiende paranoïde trekken.

 

28. Media schitteren in de verspreiding van het angstvi­rus en falen bij het aandragen van het medicijn.

 

29. Het onvermogen om de werkelijkheid radicaal te vatten produ­ceert de nuance-cultus.

 

30. Progressief bewustzijn dient zich te ontwikkelen uit bevragen van media­percepties.

 

31. De nieuwe Progressieve Volkspartij lijkt zich te ontwik­ke­len onder de slogan: "Minder verbeelding, meer re­pressie".

 

32. In een progressieve maatschappij maakt de regelhandha­ving door middel van dwang­methoden plaats voor een flexibili­sering van de regel­toepas­sing.

 

33. Normherstel is de behoefte van het autoritair bewust­zijn.

Normver­vaging het verlangen van het deconstructief bewust­zijn.

 

34. Dwangmethoden getuigen van een diepe angst voor de vreemd­heid van de ander. Verleiders kiezen voor een tango met vijanden en pro­blemen.

 

35. Het kabinet runt de BV Nederland, het NOSjournaal is haar spreekbuis.

 

36. In Nederland schaamt het conservatisme zich voor zich­zelf en zwijgt het. In dat zwijgen ligt haar onbekriti­seerde macht.

 

37. Sinds de afschaffing van het progressieve denken bestaat Neder­land uit onverschil­ligen en sociaal veront­waar­digden.

 

38. "De Broekriem in de economie, Sollicitatieplicht, Bommen op Irak, Pillen tegen de schizo­frenie, Agenten tegen normver­va­ging"  Nederland gelooft weer! In repressie.

 

 

 

CULTUURRELATIVISME

 

 

39. Het universalisme is geworden tot de onbekritiseerde en dragende ideologie van het politieke media-establish­ment.

 

40. Het universalisme is een ontwortelde denkbeweging, die zich bewust dient te worden van zijn historische en culturele her­komst.

 

41. Het integratiemodel in het minderhedenbeleid moet worden vervan­gen door een streven naar differentiemogelijkhe­den.

 

42. De hernieuwde terugkeer van het universalisme lijkt militair en politioneel handen en voeten te krijgen. Het begrip voor niet-westerse culturen verdwijnt in een snel terugkerend bescha­vings­fun­damen­talisme.

 

43. Hardnekkige mythen:

Nederlanders zijn verdraagzamer dan moslims.

 

44. Nederlandse verdraagzaamheid:

"Alles best, zolang het mij niet raakt".

 

45. Er hangt in de Nederlandse media een anti-Islamitische geur.

 

46.Integratie is een inkapselingsstrategie, die leidt tot onder­drukk­ing van alloch­tone waardensystemen.

 

47. Het denken van politici en intellectuelen in de media vormen een groter probleem voor culturele minderheden dan de zoge­noemde neo-fascis­tische groe­peringen.

 

48. De anti-fascismebeweging versterkt door taboevorming het object dat ze bestrijdt.

 

 

                                  


 

                    OVER DE AUTEUR

 

Ab Gietelink (35) is cultuur­filo­soof, auteur en politiek theaterregisseur.

 

Naast zijn politieke publicaties in kranten en tijd­schriften verscheen onder zijn redac­tie de essaybun­del "Hol­landse Horizonten". Zijn meest recente toneelstukken "Paradise/para­dox", "Kabinet 1917" en "Babylon, Saddam en Wij" reageren door middel van my­thisch materiaal op actuele discussies over het Sovjet­communisme, de Golfoorlog en de positie van de Islam. Binnenkort hoopt hij zijn reisverslag uit Irak te publiceren onder de titel: "Dossier Irak".

 

Deze publicatie verscheen in het kader van het activiteiten­pro­gramma van de politieke groep Referendum 94.

Hij wenst bij deze Mathijs van Manen, Kees Vuyk, Ruth Olden­ziel, Niesco Dubbel­boer, Jeanette Diepenbroek en Mevr. Gietelink-Govers te bedan­ken voor hun kritiek en hulp aan de pu­blicatie van deze essaybun­del.